هر چند قدمت این مسجد به اوایل قرن چهاردهم باز می‌گردد اما با بررسی روند تاریخی و ویژگی های ساخت و ساز، به این نتیجه می‌رسیم که این بنا در دوره سلجوقیان ساخته شده است. مسجد مستطیل شکل در گروه معماری مساجد با گنبد در جلوی محراب و چند تکیه گاهی محسوب می‌شود. درب ورودی تاج دار مسجد در ضلع غربی دیوار شمالی آن قرار دارد. در دوره عثمانی بخش جدیدی به ضلع شمالی مسجد اضافه شده است. مناره مسجد که تا به امروز پا برجا باقی مانده است در ضلع شمال غربی مسجد قرار دارد. هر چند هنرهای دستی بکار گرفته شده و معماری داخلی و تزئینات مسجد در حال حاضر کاملا تخریب شده است اما از تصاویر به جای مانده قدیمی ویژگی‌های ارزنده آنان بعنوان میراث باستانی و فرهنگی بسیار حائز اهمیت می باشد.
